De oproep van de overgrootmoeder van Marius
Wij hebben via de psychologe Mirela van het project – De “minsten” en een erfenis van het Ceauşescu tijdperk een verzoek om hulp van de overgrootmoeder van Marius ontvangen. Voor de achtergrond en details zie: https://www.hulpvoorhelpers.nl/de-minsten-een-erfenis)
Zij is een christenvrouw en zorgt onvoorwaardelijk en met veel toewijding voor Marius. Zij beseft wel dat de situatie van Marius voor haarzelf, zo zonder hulp, te zwaar wordt. Vooral het feit dat hij achterblijft in zijn ontwikkeling baart haar zorgen voor zijn toekomst. Ook zijn haar leeftijd en het gebrek aan financiële middelen extra zorgen over hoelang en hoe zij Marius verder kan opvoeden.
Mirela probeert zo goed en zo kwaad hen te helpen, maar beschikt daartoe niet echt over voldoende middelen.
Wij als stichting zien Marius als een symbool voor meer van dit soort kinderen. Wat zou het nu mooi zijn als velen reageren met bijdragen om de therapie voor Marius (EN nog meer kinderen) structureel mogelijk te maken via de praktijk van Mirela. En……als er support komt voor de overgrootmoeder zodat zij op haar leeftijd minder zorgen heeft en wat meer kan genieten van Marius en hoe hij zich verder ontwikkeld.
Waar gaat het over? Wie is Marius?
Voor Marius zoeken wij sponsors. Nodig voor spraakterapie
Dit is Marius. Nu ruim 2 ½ jaar. Nog zo jong en toch al vele nare levenservaringen achter de rug. Zijn gezondheid was vanaf de geboorte niet goed; naar de mening van de artsen een te klein kind, met ondergewicht en een erg kwetsbare gezondheid.
Marius was inderdaad een overgevoelige baby en moest daarom na zijn geboorte langere tijd in het ziekenhuis blijven. Dit kwam zijn moeder niet goed uit. Zij wilde niet al de tijd bij hem in het ziekenhuis blijven en haar leven door hem in de war laten brengen. Zij had andere plannen, zonder Marius. Zijn moeder wilde hem feitelijk al vanaf zijn geboorte niet en heeft hem uiteindelijk in het ziekenhuis achter gelaten.
De tijd verstreek en Marius was “allemans” en “niemands” kind in het kinderziekenhuis van Oradea. De autoriteiten gingen zich uiteindelijk met hem bemoeien en kwamen in actie om hem naar een weeshuis te sturen of eventueel ter adoptie af te geven. Dit indien niemand van de familie, van zijn moeder of vader, hem mee naar huis wilde nemen. De oma van Marius’ moeder was hier op tegen en heeft haar uiterste best gedaan om Marius bij haar in huis te krijgen.
En vanaf de leeftijd van 8 maanden tot nu, voedt zij dus Marius op; niet gemakkelijk en soms erg moeizaam mede als gevolg van zijn psychofysische ontwikkeling en omdat hij werd achtergelaten op een zo’n jonge leeftijd.
Marius is een levendig kind, maar pas nu, op de leeftijd van ruim 2 jaar, begonnen met lopen. De manier van lopen is nog onzeker, hij valt vaak, beweegt als een kind van 14/15 maanden. Hij is veel kleiner dan kinderen van zijn leeftijd. Zijn overgrootmoeder draagt hem vaak, wat soms niet zo gemakkelijk gaat omdat zij vaak zelf erg moe is.
Maar een echte handicap is het feit dat hij nog niet praten kan. Hij uit zich door middel van geïsoleerde lettergrepen, zoals “ba-ba” en “da-da”, als een kind van 5-6 maanden. Op zijn leeftijd zou hij zelfs al enkele woorden en korte zinnen moeten kunnen spreken. Daarom heeft Marius speciale begeleiding nodig. Waaronder een cognitieve stimulatie therapie om te kunnen spreken (logopedie), te verkennen en zich te ontwikkelen, zowel harmonieus en fysiek en mentaal.
Alle hulp zou goed zijn voor Marius! Voor nu, maar vooral voor zijn toekomst.
Giften op rekening: Stichting Hulp voor Helpers
IBAN: NL51INGB0005811730 Project 30.1.2. Therapie Marius